Estoy inmersa en una nueva aventura, recopilando información, recuperando recuerdos y fotos de hace unos años y otras un poco más recientes, intento profundizar un poco en uno de los lugares para mi más hermosos de la provincia de A Coruña, se que necesitaré tiempo y tiempo, pero me siento ilusionada con este nuevo proyecto que he emprendido y quiero compartirlo con todos vosotros, espero que os guste.
As súas cabeceiras son o Santar e o Tras da Serra que se xuntan na Ribeira de Ambossores, a 294 metros de altitude, donde o leito principal comenza seu percorrido cara ó mar; O río Sor que marca os lindes entre as provincias de A Coruña e Lugo. discorre polos concellos de Mañón, Ourol, Muras e O Vicedo ó longo de once parroquias, de 49 quilómetros, recollendo no seu percorrido as augas da Gañidoira e das serras da Faladoira e Coriscada deica desaugar na ría do Barqueiro onde forma un amplo esteiro. Sendo as Grañas a parroquia máis bañada, cunha impresionante ribeira natural de 14,5 quilometros de lonxitude. polo que se considera a verdadeira capital do Río Sor. A maior parte do seu percorrido encóntrase acondicionado para o sendeirismo, a limpeza das súas augas e o acolledor das súas ribeiras ofrécennos espazos con senlleiro encanto, así como varias áreas recreativas moi ben acondicionadas para o descanso e esparexemento.
Hoxe e dende aquí quero que esta páxina sexa unha porta de entrada ao Concello de Mañón e a os seus arredores, un concello fermoso, so fan falta tres palabras para describilo, SERRA, RÍO E MAR, entre costa e montaña, entre vento e marea e bañado polas augas do Sor que discorren entre fragas e bosques nos que abundan as especies autóctonas.
O potencial turístico do CONCELLO DE MAÑÓN é enorme. Isto débese ás envexables condicións de conservación do medio natural, onde aínda se poden encontrar fragas ou bosques con abundancia de especies autóctonas, ademais dos contrastes da paisaxe: Estaca de Bares, o parque eólico, as numerosas praias como Vilela ou Esteiro, áreas recreativas como a Ponte Segade ou as Ribeiras do Sor e o precioso pobo do Barqueiro, no esteiro do Sor, coas súas casiñas arredor do porto, formando unha das estampas máis líricas do litoral galego. As parroquias de montaña, Mañón e Grañas, non teñen ningunha aglomeración importante, só aldeas e lugares pintorescos entre as escondidas engurras das abas da serra.
"O Sor é un dos sete ríos do Paraiso". (Alvaro Cunqueiro)
Hoxe e dende aquí quero que esta páxina sexa unha porta de entrada ao Concello de Mañón e a os seus arredores, un concello fermoso, so fan falta tres palabras para describilo, SERRA, RÍO E MAR, entre costa e montaña, entre vento e marea e bañado polas augas do Sor que discorren entre fragas e bosques nos que abundan as especies autóctonas.
O potencial turístico do CONCELLO DE MAÑÓN é enorme. Isto débese ás envexables condicións de conservación do medio natural, onde aínda se poden encontrar fragas ou bosques con abundancia de especies autóctonas, ademais dos contrastes da paisaxe: Estaca de Bares, o parque eólico, as numerosas praias como Vilela ou Esteiro, áreas recreativas como a Ponte Segade ou as Ribeiras do Sor e o precioso pobo do Barqueiro, no esteiro do Sor, coas súas casiñas arredor do porto, formando unha das estampas máis líricas do litoral galego. As parroquias de montaña, Mañón e Grañas, non teñen ningunha aglomeración importante, só aldeas e lugares pintorescos entre as escondidas engurras das abas da serra.
No
aspecto histórico artístico, os primeiros poboadores deixaron a súa
pegada en Mañón en forma de mámoas en Bares, e posteriormente, a
necrópole romana situada no lugar de Cancela dá Coxa de Arcos, nas
inmediacións do porto, así como a ponte do Porto, situada no antigo
camiño Viveiro-Ortigueira. Destacan así mesmo as igrexas parroquiais, de
S. Cristovo de As Ribeiras do Sor, Santa María de Mañón e a Das grañas do Sor. Como
construcións civís de época moderna encontramos os pazos de S. Fiz e a
torre de Lama, na parroquia de San Cristovo de Ribeiras do Sor. Dentro
do terreo encóntrase a maior plantación de camelias de Europa e a
segunda do mundo. Son unhas 30 hectáreas, das 100 que ten o terreo, as
que están ocupadas polas 200 variedades de camelias cultivadas nela,
chegando a 400 as variedades coleccionadas procedentes doutros lugares.
Se
seguimos o curso do Sor en sentido inverso e remontamos as súas
fecundas augas, chegamos á parroquia que lle da nomee ao concello,
chegamos a Mañón. Nesta zona érguese, no seu maxestoso cumio, a serra
da Faladoira, lugar de nacemento de numerosas e variadas lendas
populares. A Faladoira constitúe o anel máis ao norte do cordón galego
que percorre toda a comunidade autónoma de norte a sur. Recibe o seu
nome, segundo se di, do eco que producen unhas pena situadas preto dos
seus puntos máis altos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario