domingo, 28 de octubre de 2012

LONGA NOITE DE PEDRA

O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra.
                                 C.E.Ferreiro

domingo, 21 de octubre de 2012

SUEÑO DE PRINCIPIOS DE OTOÑO

En las montañas del Gerês-Xurés se encuentra esta maravilla de bosque, árboles de hoja caduca y árboles de hoja perenne; robles y castaños alternan con acebos, alcornoques, madroños y laureles.  Aparecen especies de gran valor a nivel de conservación, como el Prunus lusitanicos, un falso laurel de épocas en las que las condiciones climatológicas eran más cálidas, el tejo, el arbusto Amelanchier ovalis y el lirio del Xurés.

sábado, 29 de septiembre de 2012

CUANDO MUERE LA TARDE

Un instante sereno cuando muere la tarde.
Un instante de fuego que embriaga el ocaso de una tarde de ensueño.

lunes, 25 de junio de 2012

LAMBETADAS

Primeiro foron as tolas, logo chegaron as fracas, pero esta está ben mantida, de quén é?, Eu penso que é do .....

sábado, 9 de junio de 2012

POLA VOLTA DO SOR


Estoy inmersa en una nueva aventura, recopilando información,  recuperando recuerdos y fotos de hace unos años y otras un  poco más recientes,  intento profundizar un poco en uno de los  lugares para mi más hermosos de la provincia de A Coruña, se que necesitaré tiempo y tiempo, pero me siento ilusionada con este nuevo proyecto que he emprendido y quiero compartirlo con todos vosotros, espero que os guste.

"O Sor é un dos sete ríos do Paraiso".   (Alvaro Cunqueiro) 
As súas cabeceiras son o Santar e o Tras da Serra que se xuntan na Ribeira de Ambossores, a 294 metros de altitude, donde o leito principal comenza seu percorrido cara ó mar; O río Sor que  marca os lindes entre as provincias de A Coruña e Lugo. discorre polos concellos de Mañón, Ourol, Muras e O Vicedo  ó longo de once parroquias, de 49 quilómetros, recollendo no seu percorrido as augas da Gañidoira e das serras da Faladoira e Coriscada deica desaugar na ría do Barqueiro onde forma un amplo esteiro. Sendo as Grañas a parroquia máis bañada, cunha impresionante ribeira natural de 14,5 quilometros de lonxitude. polo que se considera a verdadeira capital do Río Sor. A maior parte do seu percorrido encóntrase acondicionado para o sendeirismo, a limpeza das súas augas e o acolledor das súas ribeiras ofrécennos espazos con senlleiro encanto, así como varias áreas recreativas moi ben acondicionadas para o descanso e esparexemento.
Hoxe e dende aquí quero que esta páxina  sexa unha porta de entrada ao Concello de Mañón e a os seus arredores, un concello fermoso, so fan falta tres palabras para describilo, SERRA, RÍO E MAR, entre costa e montaña, entre vento e marea e bañado polas augas do Sor que discorren  entre fragas e bosques nos que abundan as especies autóctonas.



O potencial turístico do CONCELLO DE MAÑÓN é enorme. Isto débese ás envexables condicións de conservación do medio natural, onde aínda se poden encontrar fragas ou bosques con abundancia de especies autóctonas, ademais dos contrastes da paisaxe: Estaca de Bares, o parque eólico, as numerosas praias como Vilela ou Esteiro, áreas recreativas como a Ponte Segade ou as Ribeiras do Sor e o precioso pobo do Barqueiro, no esteiro do Sor, coas súas casiñas arredor do porto, formando unha das estampas máis líricas do litoral galego. As parroquias de montaña, Mañón e Grañas, non teñen ningunha aglomeración importante, só aldeas e lugares pintorescos entre as escondidas engurras das abas da serra.
No aspecto histórico artístico, os primeiros poboadores deixaron a súa pegada en Mañón en forma de mámoas en Bares, e posteriormente, a necrópole romana situada no lugar de Cancela dá Coxa de Arcos, nas inmediacións do porto, así como a ponte do Porto, situada no antigo camiño Viveiro-Ortigueira. Destacan así mesmo as igrexas parroquiais, de S. Cristovo de As Ribeiras do Sor, Santa María de Mañón e a Das grañas do Sor. Como construcións civís de época moderna encontramos os pazos de S. Fiz e a torre de Lama, na parroquia de San Cristovo de Ribeiras do Sor. Dentro do terreo encóntrase a maior plantación de camelias de Europa e a segunda do mundo. Son unhas 30 hectáreas, das 100 que ten o terreo, as que están ocupadas polas 200 variedades de camelias cultivadas nela, chegando a 400 as variedades coleccionadas procedentes doutros lugares.
Se seguimos o curso do Sor en sentido inverso e remontamos as súas fecundas augas, chegamos á parroquia que lle da nomee ao concello, chegamos a Mañón. Nesta zona érguese, no seu maxestoso cumio, a serra da Faladoira, lugar de nacemento de numerosas e variadas lendas populares. A Faladoira constitúe o anel máis ao norte do cordón galego que percorre toda a comunidade autónoma de norte a sur. Recibe o seu nome, segundo se di, do eco que producen unhas pena situadas preto dos seus puntos máis altos.

viernes, 4 de mayo de 2012

DE PESCA POR LAS ORILLAS DEL SOR

Podéis quedar tranquilas/os, después de que la fotografié el pescador la devolvió al río

lunes, 16 de abril de 2012


De Semana Santa

Ni la fragancia de las flores, ni los sonidos de los tambores, ni los pasos, llaman mi atención, es la gente,
las personas que recorre las calles, estos días,  la que ocupa todo mi interés, 
pero ya que nuestra Semana Santa está catalogada como de Interés Turístico Nacional,
os dejo unas imágenes con mi particular visión de la Semana Santa Ferrolana, que espero sean de vuestro agrado.(Si queréis verlas todas pinchar en el titulo)

domingo, 1 de abril de 2012

AS NOSAS FRAGAS

Esta es una de las últimas fotos que hice en las Fragas do Eume, ayer tenia pensado acercarme, pero se me hizo tarde y no fui, me acerqué al Belelle y vi el incendio pero un paisano nos dijo que ardía encima de la FERVENZA ,y que ya el día anterior ardiera, pero que este debía de ser intencionado, por que se alejaba bastante del foco que habían sofocado la víspera, me dio mucha pena ver el monte todo cubierto de humo, pero la rabia que sentí cuando llegue a casa y me enteré que lo que ardía eran las fragas, no tengo palabras para expresarla.

domingo, 25 de marzo de 2012

CON EL AIRE

Irme con el aire, quedarme en el aire, fundirme en el aire, soñar con el aire, aire,aire, aire......

EN LA SOMBRA

El sol, la bruma,
la piedra gris y dura
tu silencio,  mi locura. 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

El pozo de su niñez

El pozo de su niñez
Las imágenes contenidas en este blog están protegidas por las leyes internacionales sobre la Propiedad Intelectual y los derechos de autor, y no pueden ser total o parcialmente copiadas, reproducidas o transformadas sin la autorización previa del autor.